რუსეთმა შეიმუშავა 2030 წლამდე ლიეტუვაზე, ლატვიასა და ესტონეთზე ზემოქმედების სტრატეგია, – იუწყებიან „Досье“–ს და რიგი სხვა გამოცემის ჟურნალისტები.

მათი ცნობით, ბალტიისპირეთის ქვეყნებთან მიმართებით რუსეთის ფედერაციის გრძელვადიანი გეგმები არ ითვალისწინებდა სრულმასშტაბიან ომს უკრაინის წინააღმდეგ, რადგან არ არის ნახსენები მისი მოსალოდნელი შედეგები.

რეგიონის თითოეული სახელმწიფოსთვის კრემლმა შეადგინა გეგმა ორ ნაწილად: ერთში წერია რუსეთის წინაშე არსებული საფრთხეების შესახებ, მეორეში – სტრატეგია მათთან დაპირისპირების მიზნით. თითოეული მიზანი შედის კონკრეტულ სფეროში და დაწერილია დროის ჩარჩოს მიღმა - 2022, 2025 ან 2030.

რუსეთის მთავარი მიზნები ლიეტუვაში, ლატვიასა და ესტონეთში, როგორც ეს მასალაშია მითითებული, არის:

• შეინარჩუნოს რუსული ენის ფართო არსებობა განათლებაში;
• პრორუსული ორგანიზაციების შექმნა და მათი მეშვეობით მოსახლეობაზე ზემოქმედება;
• წინააღმდეგობის გაწევა საბჭოთა ძეგლების დემონტაჟისთვის;
• რუსული „ისტორიული“ ნარატივის პოპულარიზაცია, წაახალისოს ადგილობრივი ბიზნესი, გადავიდეს რუსულ ბაზარზე.

კრემლს ეშინოდა, რომ ლიეტუვაში ნატოს დიდი სამხედრო ბაზა განთავსდებოდა, ამიტომ, ცდილობდა, შეეჩერებინა იქ საჰაერო და სარაკეტო თავდაცვის სისტემების განლაგება.

რუსეთის გრძელვადიანი გეგმა ითვალისწინებდა, რომ ლიეტუვის ხელისუფლება "აღიარებდა პოტენციურ ზიანს" მათი უსაფრთხოებისთვის რეგიონში ნატოს გაზრდილი გავლენის გამო და რუსეთის ფედერაციასთან თანამშრომლობას შეეცდებოდა. იგივე გეგმები ეხებოდა ლატვიას და ესტონეთს.

დოკუმენტებში რუსეთმა თავისთვის ნეგატიური სცენარი უწოდა ნატოში ბალტიისპირეთის ქვეყნების აქტიურ მონაწილეობას, იქ მოკავშირეთა ჯარების გაზრდას, სანქციების დაწესებას და დასავლეთთან ვაჭრობის განვითარებას. მოვლენები სწორედ ამგვარად განვითარდა რუსეთის უკრაინაში შეჭრის შემდეგ.

მანამდე ჟურნალისტებმა მოიპოვეს დოკუმენტები ბერალუსსა და მოლდოვისთვის შედგენილი მსგავსი რუსული გეგმების შესახებ. კრემლს სურდა მოლდოვის პოლიტიკურად და ეკონომიკურად დაპყრობა, ხოლო ბელარუსის 2030 წლამდე „ჩაყლაპვა“.